Attention is Energy and more

Gister even geen update aangezien de stroom in heel Kajjansi was uitgevallen.
In een nieuw gesprek met Joan heb ik gekeken naar mogelijkheden om meer hulp binnen Uganda en vanuit hulporganisaties te ontdekken. Hier gaan we de aankomende dagen verder aan werken om een plan te maken deze organisaties in kaart te brengen, aan te schrijven, contacten te leggen en te zorgen dat St. Mary Kevin er bekend wordt.
De mogelijkheden binnen Uganda zijn zeer lastig om te vinden omdat er weinig hulp instanties zijn en je nummer 124.000 bent die om hulp vraagt.
Via Simone van People 4 Change hebben we een mooie lijst van hulpverenigingen gekregen die we als start kunnen gebruiken. Eerst maar een goed document maken over wat SMK allemaal doet en waar ze hulp bij nodig hebben om vervolgens een plan te maken hoe ze te benaderen.

Na de meeting met Joan stond Ivan (muziekleraar) aan m’n deur. Hij ging weer muziekles geven en zou graag wat foto’s willen. Zo gezegd, zo gedaan. De kids zijn altijd blij me te zien en komen vaak in grote getalen aanrennen. Zodra ze zien dat ik een camera bij me heb moet er van iedereen een foto gemaakt worden. Zelf foto’s mogen maken vinden ze helemaal fantastisch.

De dag afgesloten, in het donker, met een kort gesprek met Melissa. Oorspronkelijk afkomstig uit Amerika en nu al ruim 3 jaar verbonden aan het weeshuis waarbij ze vanuit de stichting waar ze werkt, kinderen financieel helpt om na Primary school verder te studeren. Daarnaast geeft ze 2x in de week computerles. Bijzonder om haar verhaal te horen en de keuze die ze heeft gemaakt om hier te blijven in deze omstandigheden. Ze maakt ieder jaar de balans op en als ze het nog ziet zitten geeft ze weer een jaar commitment af.

Vanmorgen werd ik gewekt door een hoosbui van dik een uur. Daarna in de koude douche gesprongen om de meeting van 10:00 uur met de Board of directors aan te gaan. Het plan werd even gewijzigd naar 13:00 uur aangezien een van de deelnemers nog even les moest geven.
Ik maak met Saka een nieuwe ronde door het weeshuis waarbij hij de vele projecten maar vooral uitdagingen laat zien. Er is hier het een en ander aan renovatie toe en daarnaast hebben bepaalde investeringen niet het gewenste resultaat opgeleverd omdat ze kapot zijn gegaan aangezien niemand echt wist hoe het te gebruiken of op welke manier je het beste iets kon installeren. Een grote ijzeren watertank is bijvoorbeeld aan de bodem verroest en dus stuk omdat deze niet op een daarvoor bestemde cement ondervloer is geïnstalleerd maar op een stuk gras. Zonde als je hoort wat zo’n investering gekost heeft en je het nu dus niet meer kunt gebruiken … weg gratis water.
Daarnaast ook nog even stilgestaan bij mijn donatie-project. Het is bijna niet te beschrijven dat kinderen hier hun dagelijkse behoefte op doen en zeker na een fikse regenbui is t een ongelofelijke zooi. Daarnaast is de stank niet uit te houden. Saka liet mij ook de gewenste toiletten zien en merk in alle opzichte een verschil ! Voor diegene die nog willen doneren is dat nog altijd mogelijk en nodig ! Meer informatie hierover staat in mijn blog Help Needed.

Na deze ronde te hebben gemaakt heb ik samen met de Board of directors gezeten. Rosemary (oprichtster), Joseph (Finance director) en Joan. We moesten enigszins opschieten want ze hadden maar 30 minuten de tijd.
Het is prachtig om te horen hoe intens verweven ze zijn met de kinderen van andere. De offers die zij dagelijks en wekelijks maken is bijna onwerkelijk. Wat een groot warm hart moet je hebben om dit al vanaf 1987 te doen, vol te houden en nog altijd gemotiveerd te blijven. Ik heb de afgelopen 1,5 week al een aantal moeilijke momentjes gehad dat ik het even niet zag zitten, de voorzieningen en omgeving moeilijk voor mij was en het heel lastig vond om nieuwe creatieve dingen te zien … hoe moet dat zijn als je dit al een kleine 30 jaar vol houd. De tegenslagen nemen de overhand en dan toch positief blijven … ik vind t waanzinnig knap.

Joseph legt me het financiële gedeelte uit en daar is best goed over nagedacht alleen komen ze toch iedere keer geld te kort door bepaalde omstandigheden die niet op voorhand in te schatten zijn. Gaan non-orphans ouders wel echt het volledige schoolgeld betalen ?! En wat zullen donors, sponsors het jaar bijdragen. Je kunt het van te voren prima budgetteren maar wat als ze dan niet het afgesproken bedrag betalen ?! 
De educatieve projecten die ze doen leveren inkomsten op maar bij lange na niet wat het zou moeten zijn. Voor ieder project hebben ze al veel gedaan maar hoe verkoop je een varken, tapijt, kunst, muziek etc. in een land waar ruim 60% arm is ?!

De meeste ideeën die ik geopperd heb zijn best goed alleen werken hier niet omdat de faciliteiten er niet zijn. Promoot je muziek via een website … wie maakt deze dan … wat kost dat eigenlijk wel niet en owja … internet … dan heeft hier bijna niemand.
Maakt affiches of posters ... de kosten voor het drukwerk is er niet en de printer die aanwezig is heeft lege cartridges ... geen geld om nieuwe te kopen.
Ik stel voor om mijn recorder ter beschikking te stellen om op deze manier opnames te maken en ze via gratis internet sites online te zetten. Daarnaast heb je het dan digitaal en kunnen we een cd-tje maken zodat ze materiaal hebben om te laten luisteren. Een nog niet geprobeerd idee waar ze hartstikke open voor staan.

We hebben ook gekeken waar je geld zou kunnen besparen en ook hier hebben ze al veel geprobeerd. Zo opperde ik om “ gratis”  voedsel te krijgen van hotels en/ of supermarkten. Dit was al geprobeerd en aangezien zoveel mensen arm zijn in Uganda is er een wachtlijst waar je dus niet vanuit kunt gaan. Daarnaast is het te weinig om minimaal 200 hongerige buikjes mee te voeden en moet er ook gedacht worden aan hoelang die " gratis"  voeding zorgt voor niet opnieuw een honger gevoel.

Rosemary blijft een ontzettend mooi mens. Op leeftijd, grootmoeder van 7 kleinkinderen maar ze blijft komen. “ Iemand moet de supervisor zijn” zoals ze zelf zegt. Als ik doorvraag over haar activiteiten binnen SMK komt het er vooral op neer dat ze aandacht wil geven aan de vele vrijwilligers, leraren en kinderen. Dat geeft haar energie en houdt haar in fit.
Daarnaast ziet en merkt ze iedere keer dat ze komt dat de mensen genieten van haar komst en aandacht. Ze wordt gemist als ze een dag zou overslaan.
Energie voor beide dus !

Owja de meeting duurde “iets”  langer … 2,5 uur om precies te zijn !