Power
24 oktober 2014 - Kampala, Oeganda
Gisteren een rustige dag gehad. Om 11:00 uur was de stroom al uitgevallen dus dan ben je vrij snel klaar met dingen uitwerken en uitzoeken.
Ik heb met Eddie gezorgd dat een van de muzikale projecten nu ook online te beluisteren is … https://soundcloud.com/kuch-jazz-band.
Dol gelukkig en trots was ie en na een kleine training gaat ie nu zelf deze onderhouden en zorgen voor updates.
Hierna heb ik een vioolles bijgewoond van 5 kinderen die hun stinkende best deden maar nog veel moesten leren. God wat klonk dat vals :)
Het heeft de hele dag geregend dus alle kinderen bleven veel in hun klas en was er minder kans op vertier. Ik heb vooral veel gelezen en kwam tot de ontdekking hoe relaxed dat eigenlijk niet was. Sowieso had ik me voorgesteld dat het lagere tempo hier mij enorm zou frustreren en ik moeite zou hebben me hierop aan te passen maar ik moet zeggen dat me dit ontzettend is meegevallen.
Ik raak wel gewend aan dit tempo en merk dat t zo veel minder stress oplevert en rust geeft door de dag heen. Iets wat ik zeker ga proberen mee terug te nemen naar Nederland.
In een van de gesprekken met Joan vertelde ze dat haar hobby naar de film gaan was maar dat dit hoogstens 2x per jaar gebeurde omdat het te duur was om er naartoe te gaan. Dus nam ik Joan en Saka gisteravond mee naar de film. “ We moeten echt op tijd vertrekken anders missen we de film” We vertrokken om 17:00 uur vanuit Kajjansi richting Kampala… een rit van nog geen 20km. Klokslag 19:15 uur (de start van de film) kwamen we de bioscoop binnen gelopen … het was een beetje druk. En ik maar denken dat ik lang in een file sta. We kwamen in een zeer modern winkelcentrum terecht waar in de bovenste verdieping een nog modernere bioscoop te vinden was.
We hebben alle drie heerlijk genoten van “The Judge” en na afloop nog gegeten in een restaurant. Hoe lief dat mama Rosemary, Joan wat geld had meegegeven om mij te trakteren. Eigenwijs als ik ben vond ik dat ze dat geld aan betere dingen kon besteden dus ik stond er op dat ik zou betalen. “ You are a stubborn kind of fellow you know !”
Ik hoorde niks nieuws. Dankbaar waren ze beide en voor mij een klein gebaar om terug te kunnen doen voor alles wat ze voor me gedaan en geregeld hebben.
Op de terugweg zei Joan dat ze in de vakantie ook film keken in SMK. Ze hadden een beamer en met de laptop konden ze dan film draaien voor de kinderen. Ik zag meteen een nieuw idee ontstaan. THURSDAY NIGHT – MOVIE NIGHT @ SMK
Kinderen binnen SMK betalen een kleine vergoeding en je kunt in de buurt posters ophangen en flyeren zodat ook andere kunnen genieten van deze avond voor een hoger tarief. Posters hoef je niet te printen maar kun je maken tijdens de kunstles. Investeren in apparatuur hoeft niet aangezien je alle benodigdheden al hebt … je bent alleen afhankelijk van stroom.
Is toch echt geweldig dat mama Rosemarie jullie geld mee heeft om naar de film te gaan.... Zelf niks hebben en toch geven.... Daar kunnen sommige mensen hier in Nederland nog wat van leren!
Wat goed dat je Eddie hebt uitgelegd hoe hij de muziek moet bijhouden. Hopelijk blijft hij dat ook doen.
Leuk dat jullie naar de film zijn geweest. Gek om te lezen dat het in een super modern winkelcentrum is..... Gek hoe arm en rijk zo naast elkaar kan liggen...
En inderdaad; wat een schril contrast tussen wat je aan eenvoud bij SMK schetst terwijl 20km verderop alles blijkbaar modern is..
Fijne dag en tot je volgende verhaal. xxx
jij en lezen?! ik heb er ook nog wel n paar goeie voor je liggen...;))
kus voor jou!
Enne die eigenwijsheid....tja zelfs zo ver weg zien ze het al zooo snel! Haha je zult er vast niet over nadenken 'eigenwijs als je bent'
Maarre je bent goed bezig daar, keep on going! Die eigenwijsheid heeft je er wel gebracht! Enjoy!
Gisteravond op bezoek bij je ouders pas vernomen van je reisblog, en mij meteen ook maar op de mailinglist geplaatst.
Wat een prachtige verhalen, heb ze in één adem uitgelezen, terwijl ik ook niet zo'n lezer ben.
Wat een geweldig doel, en een ervaring voor het leven, beleef je hier.
Wij wensen je nog een paar fantastische dagen, en geniet van de inspiratie die je hen daar gegeven hebt. Tot op je moeders verjaardagsfeestje.
Gegarandeerd dat je de mensen daar zonder dat je het in de gaten hebt, nog veel meer nieuwe inzichten en ideeën geeft dan dat jij denkt! Voor wat ik zo kan beoordelen via je verhalen, lopen (of rijden ;) ) ze helemaal met je weg en gaan ze je straks ontzettend missen maar zeker ook herinneren! Hoe gaaf is dat maat!! Trots op je! Big hug van ons drietjes X