Teacher for an hour

Vanmorgen met Eddie naar Kampala geweest aangezien mijn internet niet werkte. “We gaan vroeg” zei hij en dus stonden we om 08:15 uur op een taxiplaats. Dat bleek niet veel meer dan een open plek te zijn waar busjes stonden en je met een man of 12 een richting op ging. Druk, stoffig en hectisch, want naast de vele busjes croste er ook genoeg boda boda’s tussendoor. Aangekomen in Kampala was t een mierennest van mensen, dieren, busjes etc. We hebben het internet gefixed en zijn weer terug gegaan.

Daarna een uitvoerig gesprek met Joan gehad over hetgeen ik eigenlijk kwam bijdragen. Ik heb vooral heeeeel veel vragen gesteld en geprobeerd om zoveel mogelijk aannames uit de weg te gaan. Mijn creativiteit wordt zwaar getest want merk dat ieder idee begint met geld … en dat is er niet. Voldoende mogelijkheden maar als je geen geld hebt waar begin je dan precies. Vooral ook gekeken naar de inkomsten en uitgaven en in hoeverre daar iets aan te passen is zodat er een potje vrijkomt om met een idee te starten. We zijn een stuk verder gekomen door vooral te kijken naar huidige inkomsten/ sponsors en in hoeverre daar nog contact mee is. Een data systeem is er niet, niks wordt bijgehouden en veel komt neer op Joan die (te) veel taken heeft. Vanuit deze inslag ga ik maar eens verder zoeken.

We stoppen ons gesprek omdat ik nog even moet lunchen en daarna wordt ik verwacht in de bibliotheek om mee te helpen met kinderen tussen 8 en 10 jaar voor hun dagelijks voorlees uur. De leraar (Vincent) legt ea. vlot uit en vertrekt op het moment dat al de kinderen de klas in komen. Klasse … alsof ik enig idee heb. De kinderen moeten vooral zelf lezen en als ze woorden niet snappen kunnen ze het aan mij vragen. Het duurt niet heel lang voordat er eentje vraagt of ik maar het hele boek wil voorlezen. Zo gezegd, zo gedaan. Daarna draai ik het om en wordt ik de rest van de les door diverse kinderen voorgelezen en in m’n arm geknepen want die witte huid is me toch even boeiend … net als die rare stippen (moedervelkken).

De avond eindigt met het bijwonen van de brassband oefening geleid door Ivan. Rond de 20 kinderen spelen op diverse instrumenten buiten achter een klaslokaal en nog net voordat het met bakken uit de hemel komt is de les afgelopen. Naast de spelers zelf komen ook andere kinderen meeluisteren … ,merk dan toch weer dat ik het meest attractieve gebeuren ben dus wederom een hoop geknijp en geduw in m’n witte huidje.